2012 yazında Annanem kanserden dolayı rahmetli olmuştu, doktorlara ve annemlerden çıkmasını rica edip bana ;
"Oğlum hiçbirşeyden pişmanlık duymadan yaşa, hala nefes alıyorken sonucu ne olursa olsun hayallerinin peşinden git sev ve sevil söylediğinin arkasında dur ve yüksek bir sesle Hayatını yaşa" demişti ve o zamandan tek hatırladığım şey Annanemin kalbinin duruş sesiydi yıl dönümü beyler bu yüzden anlatma ihtiyacı duydum Okuyan varsa teşekkür ederim .. sağlıcakla kalın