Hiç arkadaşım olmadı olanlarda hep kazık attı sevdiğim başkasıyla evlendi ve ben onu hala seviyorum türlü türlü depresyona girdim hep soyutlandım şükrettim ağladım istan etmedim ama hayat bana gerçekten gülmedi be dıbına koyim her gece bu gibtiğimin yatağında ne kadar yalnız olduğumu düşünüp ağladım hiç bir işe yaramadı kafamı dağıtamadım film izleyemedim kitap okuyamadım kafam gib gibiydi hep. Amacım içim dökmekti derdimin olduğunu iddia bile etmiyorum