Tedirgin bir şekilde elimi omzuna koyarak yüzünü görmek için kendime doğru çevirdim.

Bu Hüseyindi beyler.

Elim ayağama dolaşarak panikledim. Bir *hasgibtir* çektim.

Mehmet de çok korkmuştu. Mehmetin kolundan tuttuğum gibi arabaya getirdim.

Bindik ve gitmeye başladık.

Tavırlarımızı gören Buse ne olduğunu soruyordu ama cevap vermiyorduk...

Bütün yol *nasıl bir taka bulaştık lan biz* diye düşünerek arabayı eve kadar sürdüm.

Eve geldikten sonra Buseyi uyutup Mehmetle balkonda oturduk.

Bu sefer ben ona değil o bana sigara uzattı.

• Al abi yak* dedi.

Yaktım bir dal sigara.

Önce bir sessizlik aldı etrafı. Sessizlik sigaranın yarısına kadar sürdü.

Sonra mehmet dayanamadı söze girdi...

Mehmet: Abi nasıl bir taka düştük biz, senin kafanda bir şeyler vardır. Konuşşana...

Her zaman ki gibi sigaramdan bir duman körükleyip ağaçlara doğru fırlattım. Bu hareketi seviyordum aq

• Bende anlamadım mehmet, bende anlamadım. Önce salih kayboluyor. Daha sonra hüseyini az ötemizde hareketsiz olarak buluyoruz. Her şey yakında çözülür ama umarım zarar görmeyiz*

Hüseyin yaşıyor muydu?
Salih neredeydi, yaşıyor muydu?
Bunlar nasıl olmuştu?

Anasını avradını gibeyim deliriyordum.