Tarih 1 Kasım 1965.

Ben i. A Muğla Milas A atanmam üzerine burda bir lojmanda kalmaya başladım. Burası pek kalabalık bir yer değil. Ancak insanları çok sevecen ve iyi kalpliler. Kimseye zararları yok. Herkese yardım etmeye hazırlar. Genel olarak çoğunluğu mutlu insanlardan oluşuyor. Benim hikayem ise burda mutlu olmayan ilkokul öğrencim mehmet ile başlıyor.

Mehmet kasabanın dışladığı bir adamın oğlu. Babası muzaffer adında bir duvar ustası. Genelde kasabadaki evlerin duvarlarını tamir ederken görüyorum. Onun dışında hiçbirşekilde evden çıktığını görmedim.

Tuhaftır ki adam doğma büyüme bu kasabadan olduğu halde karısını kimse görmemiş. Aslında bazıları Mehmet'in evlatlık olduğunu söylesede bazıları evden hiç çıkmadığı ve kasabanın dışında yaşadığı için bir ilişkisinden haberlerinin olmamasını normal karşılıyor. Yani bir kadınla ilişkiye girdikten sonra kadın hamile kalmış ve çocuğu muzaffer beye bırakmış. Bir kısım buna inanırken diğer kısım ise Mehmeti evlatlık aldığına inanıyor.

Muzaffer beyin babası kasabada çok sevilen bir ağaymış daha doğrusu köyün onun zamanında burası çok daha küçükmüş yaşlılar muzaffer beyin babasını anlatırken gözlerinin içi gülüyordu ama muzaffer beyin adını söylerken yada duyduklarında suratlarının asılması gözümden kaçmadı.

Sevilen biri olmadığı kesin ama kimse neden sevilmediğini söylemiyor. Tek söyledikleri tekin biri olmadığı ve gerekmedikçe onunla fazla muhattap olmamam gerektiğiydi.