FiNAL
Şimdi...
Masama oturdum. Sessizce rakımı yudumlarken eski günler geldi aklıma. Herşeyin güzel olduğu günler.
Keşke o gün Zeynebin sözünü dinlemeseydim de mezarlıktan sonra direk hastaneye gitseydim...

Edit: Hastanede yoğun bakimda 2 ay kalmışım. Vücudum iyileşip kendini toparladiktan sonra öğrendim ki.
Ben hastahaneye diyip telefonu kapattiktan sonra Ozan da hastaneye gitmiş. Hastanede de günahsız insanlarla birlikte sevdiğim insanlari da kaybettim.
Tam 1.5 yıl pgibiyatriste tedavi gördüm. Yaptıkları tek şey benim duygularımı sökmek oldu. Ne sevgi ne intikam ne de başka bişey hissedebiliyorum.
KEŞKE YAŞANMIŞ OLMASAYDI TÜM BU GERÇEKLER...

Okuyan Herkese Teşekkür Ederim Sizi Beklettiğim için Ve Ya Kırdiysam Özür Dilerim. Bu Benim Hayat Hikayemdi Bazi Olayları Değiştirdim. Sonuç Aynı O Yüzden Bi Sakınca Görmedim.
Başka Hikayeler Yazmaya Devam Edeceğim.
Kendinize iyi bakın Allaha Emanet Olun...