"istersen Bizim Demirci köyüne bir uğrayalım, hem kardeşimin cenazesine katılırız ardırdan da bizim orada bir hoca var istersen ona gideriz. " dedi
Evet der gibi kafa salladım. açıkçası pek gitmek de istemiyorumdum ama yapıcak başka bişeyde yoktu.
Daha sonraya doğru Cihan geldi
"Olum noldu lan size, dün sapa sağlamdınız, ne yaptınız kendinize"
"Ne yapayım söyle kardeşim söyle bıktım artık bu olaylardan bıktım anlıyo musun ? "
Bize dışarıdan atıştırmak için iki üç şey getirmiş yedik onları, ama demiştim ya fakir diye üzüldüm parasını bunlara vermişti, sigarası filan yoktu aramızda sadece Murat sigara içerdi içtiği zamanda onu direkt dışarı yollardık zaten.
Yarın sabah taburcu olup son kez yurda gittik.
Ardından korkunç günler benim için başlıyordu. ben onu hissediyordum çünkü.