Etrafımızdaki kimse bizim gibi olamıyordu. Çünkü biz farklıydık. Yani en azından bana göre öyleydi. Herkes bizi parmakla gösterir hale gelimişti(bakın aleyna tilki geçiyor). Biz Deniz ile sevgimizi birgün olsun azaltıp da arttırmadık hep aynı kaldı ve hep aynı devam etti onuda zaten ileride anlıyacaksınız. Öyle saçma sapan sebeplerden de kavga etmiyorduk zaten. Kız mevzusu, erkek mevzusu yüzünden felan hiç kavga etmemiştik ki zaten ikimizin de gözü birbirimizden başkasını görmez olmuştu. Soğuk kış aylarından çıkıp havaların ısınmaya başladığı dönemlerde Deniz bigiblete binmeyi teklif etmişti. Kabul ettim çünkü çok eğlenceli olacaktı. Sırt çantalarımıza termosta çaylarımızı ve yanımıza bir kaç parça yiyecek ve kilim aldıktan sonra şehri geze geze piknik alanına gittik. Hamaktan salıncağımız yoktu belki ama bir ağacın gölgesinde oturup gökyüzünü seyretmek bana daha iyi gelmişti.