Hayal ederek okuyun panpalar.

99 öncesi neslin son demlerindendim.
Çocukların bilgisayarlarda  takılmadigi  sokakta oynadığı ,arkadaşlığın herşeyden önemli olduğu dönem.

Dedem ciftciydi yazları ovada babannemle damda kalırlardı.
Bende heryaz yanlarindaydim 5 yasindaydim ozamanlar.

Sabah uyanır çiçek böcekle oynar öğlen yatardim ,akşamüstü tekrar uyanır  3 tekerlekli bigibletimle damın 2 yani meyve ağaçlarıyla dolu yolda masum masum bigibletle dolasirdim.
Ağaçlardan ne varsa artık erik, şeftali,armut ,kayısı koparir yerdim.

Her yere bigibletle giderdim çünkü karıncalardan korkardim. Bigibletle gidemedigim yerlere seke seke koşarak giderdim.
Yine Birgün öğle uykusundan uyanmisim.
Üstümde sadece külot var .
Atladim bigiblete saftirik saftirik dolasiyorum. Akşamüstü batmakta olan güneşin ışığında .
Canım şeftali çekti.
dam yolunun kenarındaki meyve ağaçlarına sürdüm  bigibletimi.
Boyumun yettiği yerden en güzel seftaliyi kopardim. Üstünkörü şeftaliyi kilotuma  surtup üstündeki tozu aldım.
Seftaliye bakmadan Bir ısırık aldım küçükçe, ciğnedim yavaş yavaş buğday tanelerini izleyerek.
Tam ikinci ısırığı almak için şeftaliyi ağzıma yaklastiriyordumki onu gördüm.
Şeftalinin içinde Bebek parmağı boyutunda yarısı kopmuş bir şekilde kıvranan bir kurtçuk.

Hay ananı avradini gibeyim huur çocuğu  diyip hiddetle firlattim şeftaliyi buğday tarlasına .

Ogün bugündür şeftali yiyemem.

edit : begendiyseniz 1 şuku ve entry bırakırsanız beni mutlu edersiniz panpalar.