en tepeye çıktıgımda nefes nefese kalmıstım zaten rakı da var sigara falan baya tıkadı beni o yol. dizlerimin üstüne eğildim
boşver şimdi bırak nefes almayı şu manzaraya bak dedi
kafamı kaldırdığımda gördüğüm şeyi hayatımda görmemiştim daha önce ışıklar öyle özenli yerleştirilmişti ki, hayran kaldım. gök yüzüne baktım, yıldızlar öyle büyüklerdi ki... anlatılmaz
o da etrafı seyrediyordu. yere çöktük. çantasından bardakları çıkardı. ben de rakıyı açtım. birer duble koydum.
niye geldik buraya şimdi dedim
yalnız kalmak istedin ben de yalnızlığa getirdim seni dedi
hala yalnız değilim dedim
bu saatten sonra istesen de gidemem çok yoruldum deyip gülmeye başladı
bardakları tokuşturduk

üzgün müsün dedim
evet dedi
geri dönmek istemedin mi peki dedim
istesem ne değişçekti? arkadaşımı da kaybederdim bu sefer dedi
arkadaşın olsaydı sence evlenir miydi sevgilinle dedim
yüzüme baktı. arkadaşımdı o dedi.
hala arkadaşın dedim
evet yanındaki de eniştem dedi
sustum.
sen? dedi üzgün müsün?
güldüm.

değilim dedim
güldü. tabi ya belli dedi
çok mu belli ettim kendimi dedim
benim dikkatimi çektiysen herkesin dikkatini çekmişsindir dedi
üzgünüm dedim. böyle olmamalıydı belki bütün suç benimdi dedim
neden bıraktın ki, sevmiyo muydun dedi
sevmek? öyle bi şey mümkün olsaydı şimdi damat ben olurdum dedim
ne peki üzgün olmana sebep dedi
o sırada telefonum çaldı
Devam ı gelecek beyler