Beynim sanki ondan soğumam icin ugrasiyordu kusurlari gözüme takiliyordu. Önceki gibi göremiyordum seviyormuydum evet hala seviyordum ama niye böyle oldugunu anlayamamistim. Lakin hareketlerine baktigimda orda zorla oturdugunu ve sıkıldığını görüyordum. En son dayanamadim konusmaya basladim ; niye böyle olduğunu ne güzel mutlu bi sekilde giderken bu durumlara düşme nedenimizi soruyordum ama cevap gelmiyordu sinirlenmeye başlamıştım. Sonunda sessizliğini bozmustu "Ara verelim inan bana biraz düşününce hersey daha iyi olacak"demisti . Hep istemedigim birseydi bu ancak belki iyi gelirdi diye düşünmüştüm. Telefonunu cikarmis whatsapp da takiliyordu mesajlarda bi kac erkek olduğunu görmüstüm sorunca sınıftakiler diye gecistirmisti yalan oldugu bariz ortadaydı önceden telefonunu bana verirken artik degil vermek kabına dokunmama izin vermiyordu. Telefona daldığında onu izlemeye baslamistim yüzünün ayrintilarini izliyordum ilk defa görmüscesine belkide son defa. Bi kac dakika sonra ayaga kalkti gitmesi gerektiğini söyledi. Bende dur felan dememistim ama ayaga kalkinca sarılmak istedim yok demedi. Isteksiz oldugu inanılmaz belli oluyordu tam geri cekilirken boynundan tutmustum ve dudagindan öptüm. Durumu kabullenmesemde galiba beynim herseyden haberdardı ona göre davranıyordu ben ise kalbim ile hareket ediyordum. Niye kusurlarini gördüğümü niye yüzünü ezberledigimi niye sarılıp öptügümü kendimde anlamamistim galiba beynim bunlarin son olduğunu biliyordu. Öptükten sonra gülmüstü " Ara veriyoruz ama öpüsüyoruz" demisti bende gülümseyip "hersey bitmedi ya" demistim. Yarı yola kadar eşlik etmistim sonra fark edilmemek icin vedalasmistik. Hızlı hızlı yürüyordu ben ise gidene kadar bekliyordum. Gözden kaybolmustu bende yurda geri dönmek icin yola koyuldum...