Sabah patlama sesleriyle uyandım bağırış çağırış sesleriyle apar topar kendimi dışarı attım. Nefes almak imkansızdı aldıkça ciğerlerim yanıyordu. Etrafta yeşil bir sis inmişti. Nefes almakta zorluk çektiğim için eve gidip oksijen tüpümden hava çekmeye başladım. Belliki dışarıdaki havayı almak zararlıydı. Nefesimi tutup evdekileri uyandırmak istedim. Karımın yanına kadar koştum ama uyanmıyordu. Kaldırıp oksijen tüpünün yanına zütürdüm ilk önce kendim bir nefes aldım sonra onun ağzına tuttum. Gözlerini açmıyordu nabzı atmıyordu. Ölmüştü heralde umudumu kesip 2 çocuğumun yatak odasına gittim karım giderken kızımıda yanında zütürmüştü. Ama oğlumun nabzı çok yavaşta olsa atıyordu onun gözlerini açması sağladım ve dışarıdaki olayları anlattım. Oksijen tüpünü salona kadar sürükleyerek televizyonu açtık. Televizyonda Türkiye'nin 7 tarafında nükleer patlama olduğunu öğrendik ve bir internet sayfası verdiler. Bu sayfadan kendimize en yakın maske dağıtılan yeri bulacaktık.