Kısa çocuk elinde ki elmayı samanların üzerine atıp prense doğru yürümeye başladı.

"istiyor musunuz? istemiyor musunuz?"

"i- istiyorum tabiki ama... "

Prens Jongin cümlesinin devdıbını getiremeden diğeri atlamıştı lafa.

"O zaman güneş batmadan önce burada buluşalım yanınıza birkaç eşya alı ve gerçek dünyayı görmeye hazır olun prensim."

Şimdiden kalbi hızlanmaya başlamıştı bile. Bunun bir oyun olmadığına , gerçekten çıkabileceğine tüm kalbiyle inanmak istiyordu. Diğer türlü yakalanırsa babası ona karşı geldiği için ağır bir şekilde cezalandırılabilirdi.