Atımı meydandaki çeşmenin kenarına bağladım. Aşağı baktım yukarı baktım kimse yoktu. Biraz rüzgar vardı gözüme toz kaçtı çeşmede yüzümü yıkayıp birazda su içtim. Meydandaki bakkala baktım kilitliydi. Bakkal Lütfü yaşlı adamdı evinde otururdu. Birşey alacağımız zaman çağırırdık o gelir kapıyı açardı alışveriş yaptıktan sonra tekrar bakkalı kapatıp evine giderdi. Bende evine gittim kimse yoktu avazımın çıktığı kadar bağırıyordum Lütfüü! Cevap veren yoktu. Mert'in evine gittim kimsecikler yoktu. Diğer kapılarıda çaldım ama nafile. Atımı alıp dört nala eve koşturmaya başladım tam köyden çıkacakken köy bekçisini gördüm 20-25 metreye anca durabildim. Çok sevinmiştim ve hemen sordum köydekiler nerede diye. Onların yaylaya çıktığını 3 ay dağda kalacaklarını söyledi. Bunu her yıl yaparlardı bende bazen ziyarete giderdim. Köyde fazlasıyla zaman geçirdiğim için hava kararmaya başlıyordu yaylaya çıkacak hatta eve gidecek zamanım yoktu. Geceye kadar eve varamazdım çünkü eşkıyalar hava karardığında ortaya çıkıyor ve yolda kalanları gasp ediyordu. Bu riski göze almak delilik olduğu için Mert'in evine gittim. Asma kilidinin iki anahtarı vardı biri bende diğeri onda. Eve girdim yere yorgan açıp yattım.