Karşısına çıkıp aşkımı itiraf etmek istiyordum ama işte o utangaçlık içe kapanıklığım yüzünden yapamadım sadece ona bakarak hayal dünyama daldım.2.nci dönemin sonlarına doğru ben selenin karşısına çıkıp bana karşı boş musun yoksa sende beni mi seviyorsun diyecektim tüm cesaretimi toplamıştım cumartesi günüydü okulda etüt olurdu her cumartesi giyimim lüks güzel giyinirim saçlarımı da taramıştım pederin lüks parfümünden biraz üzerimi sıktım daha sonra okula gittim. Sınıfın penceresinden okulun bahçesine bakıp zaman kolluyordum selen tek başına bankta oturuyordu biraz garibime gitsede cesaretimi toplayıp hızlı adımlarla aşağıya indim bahçeye çıktım ve selenin yanında uzun saçlı bir erkek vardı. Tabi benim züt yemedi sevgilisi dir diye.Ona olan aşkım senelerce devam etti 12.sınıf olduğumda derslere çalışmaya devam ediyordum. Selen istanbulu kazanmış mimarlık okuyordu.
Bende istanbulu kazanmak istiyordum selen sırf istanbulda okuyor diye.Hay aşkımı gibeyim bende böyle saf bir çocuktum.
Tabi istanbulu kazanabildim mi yılın sonunda tabiki hayır Trabzonu kazanmıştım KTÜ yü.
Pederin bana sözü vardı sen üniyi kazan sana araba alacağım. Peder c180 amg aldı tabi baya uğraştım ikna etmek için ve sonunda aldırdım arabayı. Pederde 520d vardı zaten.
Seleni artık unutmaya başlamıştım zor olsada.Üniversiteye başladım.
Arkadaş ortamı falanda kuramadım 1+1 apartta kalıyordum tek kişi. Asosyalliğin dibine vuruyorum.