Geçen yaz ailecek il il akrabaları dolaşıyoruz, yolumuzda adanaya düştü. Dinlenme tesislerinin birinde indik. zütümüz başımız ter olmuş gavur amı gibi yanıyo şehir.

Gittim tuvalete bi koridor var, koridor boyunca alaturka tuvaletler flan girdim birine, musluğu falan açıyom ses çıkmasın diye. Zarif hareketlerle işimi görmeye çalışırken yan tuvaletten bi osuruk sesi arkasından başka bi tuvaletten bi daha, iki üç saniye sonra başka bir yerden. Derken birden tüm tuvalette zart zurt sıçma sesleri.

Gülmüyordum. Benim için bir fırsattı bu. Büyük bir orkestranın içine girmiş amatör bir sanatçı gibiydim, Cesaretimi toplayıp var gücümle ıkındım taart tatatart... pırt pırt... flap flap...

Herkes durdu birden, dedm noldu aq sonra birden dayılar destek çıktı osuruklarıyla, kendimi beethoven ın ode to joy bestesinde hissettim. Evde tek başıma kaldığım da bile bu kadar rahat sıçmamıştım. Bana böyle unutulmaz bir gün yaşattığın için teşekkürler adana