Bir süre sonra yanında şişman, kısa boylu ve suratındaki yaralar yüzünden aşırı şekilde itici bir adamla geri döndü. Artık pislikten beyaz saçları kahverengiye dönmüş bu adam önce yanımıza yaklaştı ve sinirli bir ses tonuyla bir şeyler söyledi.

Ne dediğini anlamıyordum. Tekrar bağırdı. "Ne dediğini anlamıyorum." demek istedim. Ancak bu sefer daha da sinirli ve yüksek bir sesle "Öğreticem sana pis tece askeri" dedi. Söyledikten sonra kenarda duran sopayla vurmaya başladı.

Hiç durmadan, acımadan vurdu. O vurdukça kemiklerimin çatırdadığını duyuyordum. O acıyı iliklerime kadar hissediyordum.

O gün bize türlü işkenceler yaptılar. Aklınızın alamayacağı şeylerdi bu işkenceler. Öyle elektrikli sandalye gibi sıradan işkenceler değil.

Neden yaptıklarını bilmiyorduk. Ne bir şey öğrenmek için ne de konuşturmak için. Sadece işkence yaptılar. "Ne öğrenmek istiyorsunuz?" diye bağırdı Rezzak. Yaşlı adam ise "Bir şey öğrenmek istemiyoruz. Zaten her şeyi biliyoruz" diye karşılık verdi. "Size pkkya bulaşmak neymiş göstericez" diye de ekledi.

Meğer bunlar bizim yapacağımız operasyonları, baskınları önceden haber alıyormuş. Bastığımız mağaraların boş olmasını sebebi buymuş.