"Hangi heyecandan bahsediyorsun Reis! Sorarım sana; ne zamandan beri hezeyanları heyecana tercih ederiz?"

Süleyman Askerî, bu kez sesini yükseltip, genç komutana mesaj vermek istedi.

"Eyvallag Kuşçu. Lakin Paşa gelmek üzere. Bu mevzuyu daha sonra görüşürüz!"

Fuat Bey, Askerînin ikazını anlasa da; Teşkilat-ı Mahsusa içinde Abdülhamide en keskin muhalefeti yapan Kuşçu sakinleşemiyordu. Odanın ortasında masayı yumruklayan genç komutan, içeri Enver Beyin girdiğini fark etmeyecek kadar kızgındı.

Bir süre kapıda sessizce bekleyen harbiye nazırı, Kuşçubaşızâdenin sözlerine müdahale etmedi. Keskin bakışında; anlaşılması beklendiği gibi ince bir mesaj, mesajın içerisinde Eşref Beye ayırdığı küçük bir pay saklıydı.

Az sonra, "Eşref olan anlar ya Kuşçu" dedi...

Abdülhamid i devirdik, Osmanlıyı bitirdik! Memleket kurtulsunda, varsın giden, Enver'in paşalığı olsun!"

Enver Bey yüzündeki ciddiyeti korumaya çalışıyor fakat zihnini esir alan derin hissiyat sözlerine aksediyordu...

Yıllardır Paşanın yanından ayrılmayan Süleyman Askerî "Sizi, sıhhatte gördüm Paşam!" diyerek araya girdi...

"Az evvel, Teşkilatın gidişatını konuşuyorduk. Eşref ve Fuat, mektubunuzu aldıklarında tedirgin olmuşlar. Bana sual ettiler, memlekette menfi giden hadiseler mi var Paşam?"

Enver Bey, Teşkilat-ı Mahsusa'nın Başkanının sorusuna cevap vermedi. Önce Fuat Balkan'la, sonra Eşref Kuşçubaşıyla kucaklaştı.

"Hoş geldiniz beyler. Nasılsınız?"
"Sağ olun Paşam!"
"Buyurun, oturun lütfen!"