hayatımın mahvoluşu

Üşüyordum..
kollarımda cam kegibleri, başıma neler geldi hatırlamıyorum.
bulunduğum yer karanlık ve kuytuydu,
beni buraya kim getirdi bilmiyordum?
uğur abi yi aramalıydım.

(telefon çalar)

-efendim.
-beni tanıdın mı?
-kimsin?
-ahh tabii dün gece neler olduğunu hatırlamıyorsun değil mi?
-(dün gece nolmuş olabilirdi ki?) hatırlamıyorum sen kimsin ve neler oluyor?
-sana bir bir herşeyi anlatacağım sakin ol, akşam saat 20:00 da eminönü sahilinde buluşalım.
-seni nasıl tanıyacağım?
-merak etme ben seni bulurum.
(dıt dıt dıt)

hastaneye gitmem gerekiyordu ama bunun için taksiye binmeliydim,
boynumda şiddetli bir ağrı hissediyordum sanki birisi vurmuş gibiydi
taksiye bindim ve uğur abiyi aradım.

-alo uğur abi
-nerdesin oğlum sen kaç gündür seni arıyoruz?
-( kaç gün mü?) şuan taksideyim abi her yerim kan içinde hastaneye gidiyorum.
-NE ! ne hastanesi, nerdesin oğlum söyle çabuk geliyorum.
-abi sakin ol iyiyim, kasımpaşa hastanesine gidiyorum oraya gel.
-tamam hemen geliyorum.

evet arkadaşlar hikaye sağlamdır

inanmayan gibtirolup gitsin devam etmek isteyenler rezini alsın beklesin.