Başka çaremizde yoktu. 3 Kafadar yolda kalmış ve gecenin köründe bir tek o köy evini bulabilmiştik kalmak için. Etraf mısır tarlaları ile doluydu. Ben, Onur ve Mücahit çocukluktan beri arkadaşdık. Maceraperestliğimiz bizi taka batıracaktı. Evi tuttuğumuz adamın yüzünde sırıtma vardı ve ben ürpermiştim. Yataklara geçtik ve pencereden tarlaları izlemeye başladık. Garip olan şey gölgeler görüyordum ben. Onur ve Mücahit zıbarmıştı, ben kolay uyuyan biri değildim. Gölgelerin arasında bir kadın yüzü görmemle bağırdım "Kalkın lannnnnn kadın var tarlada!