Saat sabah 7 de doğru geliyordu. Babam 7 de kalkan bir adamdı 8 de de şirkette olur işçilerden daha önce giderdi şirkete. Babam aklıma geldi uyanıktır. Annemle beraber karşılıklı nescafe içiyorlardır beni düşünüyorlardır diye düşündüm gene gözlerim dolmuştu. Yutkunarak zile bastım. Ve annem suratı asık bir şekilde kapıyı açtı. Beni gördü ve şok olmuş şekilde kalakaldı. Birşey diyemeden, hiç tepki veremeden. Bende birşey diyememiştim sankı boğazıma öküz oturmuştu. Annem ağlamaya başlamış ve istemsizce o kadar zamanın doluluğundan dolayı hüngür hüngür ağlıyordu. Sımsıkı sarıldı. Ama ilk defa annemın bu kadar sıkı ve uzun sarıldığını hatırlarım ömrüm boyunca. Oğlum iyi misin diye sordu. Hiç neden gelmediğimi bağırıp çağırmadan. Ardından bunları sorarken babam çıktı koridora adam beni gördü ve hiçbirşey demeden lavaboya gitti. Dilim damağım kurumuştu hemen içeri girip su içtim. Kirlileri mi çöpe atmak için lavaboya gidecekken ağlamaya benzer bir ses duydum. Babam dı. Babam sert bir adamdır ama ilk defa onu böyle gördüm hiç çaktırmadan salona geçtim annem hala ağlıyordu. Babam gözleri kızarık bir şekilde geldi. Birşey diyemedim nutkum tutuldu odama geçtim. Babam işe gitmek için evden çıkmıştı. Çıktığı gibi annemın yanına gittim olan biteni pişman olduğumu anlttım ağlayarak. Babam çok kırılmıştı. Anne yüreği elbet affederdi ama babam? Babamında gönlünü almak için birşeyley yapmam gerekiyordu.