Hande'yle barışmıştık ancak ortada bir problem vardı. Ayşe. Ona ne söyleyebilirdim? Kalbini kırmadan ve başıma bela olmadan onu kendimden uzaklaştırmalıydım. Akşam Ayşe'yi aradım.
B: konuşmamız lazım
A: konuşalım canım noldu
B: bak dün gece benim için çok özel bir geceydi. yaşadıklarımız sıradan ve öylesine değildi.
A: Evet..
B: ama bizden olmaz Ayşe. ben bunu yapamam
A: neden? niye böyle diyorsun ne değişti?
B: sebeplerim var. kimseye söyleyemeyeceğim sebepler. içimdeki sebepler.
A: bak eğer sevdiğin varsa anlarım ama beni geçiştirme.
B: sevdiğim var ama bununla bir ilgisi yok.

Bu konuşma biraz daha böyle gitti ve telefonu kapadık. Kalbini kırmadığımı düşündüm. Yemediği yarak değildi sonuçta. Sevdiğimle alakasının olduğunu bilirse bela olabilirdi. Belayı geçtim sevdiğim benden gidebilirdi.

Ayşe'yi bundan sonra 1-2 kez kafede birkaç kez de okulda gördüm. Karı hala afet gibi maşallah. Ama ben ilişkime sahip çıktım ve o günden itibaren başka kızlara daha doğrusu uçkuruma yenik düşmedim.

Sevdiğiniz varsa sahip çıkın. Uçkurunuza, hevesinize yenik düşerseniz değer verdiğiniz şeylerden olabilirsiniz. Sevdiklerinize tutunun.

Okuyanlara teşekkür ederim