Yanına gitmem gerekti. Hiç bi kadın o karanlıkta tek başına öyle durmamalıydı. Hele o güzellikteyse.Ama hiç bişey yokmuş gibi selam verip muhabbete giremezdim beyler.O an için ne yaşadığını bilmiyodum. Belki basit bişeydi belki de ailesi ölmüştü. Bunun bilincinde yanına oturdum ve hiçbişey söylemeden sigara paketimden bi dal uzattım. Alıp teşekkür etti. Yaktım sigarasını sonrada kendiminkini.

Ben:Hayat bazen çok taktan olabiliyor ama dayanmak gerek bence.
Kadın:Sevap kazanmak için filan diyceksen vaaz dinleyecek halde değilim açıkçası.
Ben:Herşeye rağmen ayaktayım diyebilmek için.
Kadın:Kime söyliycem bunu
Ben:Kendine söylesen yetmez mi?
Kadın:Haklısın. Şurdamı çalışıyosun (Bizim restoranı göstererek)
Ben:Nerden anladın
Kadın:Kıyafetlerin ben garsonum diye bağırıyor :D (Bi yandan ağlarken aynı anda gülüyor burda)(bana göre bi kadının en tatlı hali budur beyler)
Ben:Senin kıyafetlerinde ben her istediğimi satın alabilirim diye bağırıyor ama bu sefer öyle olmamış sanırım :D
(Tekrar ağlamaya başladı)
Ben:Ben özür dilerim şakaydı benim hatam
Kadın:Yok aptallığıma ağlıyorum ben
Ben:Beni eve bırakıcak arkadaşımın mesaisi biticek birazdan. istersen senide eve bırakalım.
Kadın:Ben seni bırakayım?
Ben:Anlamadım
Kadın:Bana iyi geldin biraz daha yanımda olmuş olursun işte bende seni evine bırakırım arabam şurada (göstererek)
(Bildiğin ev gibi arabaydı amk range Rover vardı altında kadının)
Ben:Peki o zaman ben arkadaşıma mesaj atayım beklemesin beni.