Askerliğimin son günlerini yaşarken, korkularım, düşüncelerim çok arttı.

Şöyle bir düşünüyorum da ; gerçekten TSK'da kalıp sözleşmeli er veya erbaş olanlar hayattan korktukları için burda kalmışlar. Son günlerimde bunu iyice kavradım. Ne olur ne olmaz büyük konuşmak istemiyorum yinede...

Aldığınız eğitimler belki biraz zorlar ama sonra oda vız geliyor bi noktadan sonra. Belki duş alamıyorsunuz haftalarca ama onada alışıyor insan.

Sivil hayatın o kalabalıklığı , o ürkütücü , korkunç, ismi bile belli olmayan sivil hayat savaşı beni korkutuyor. Fazla düşünürsem çıldırırım. Ama artık düşünmeden de edemiyorum.

Sivil hayat cidden kolay birşey değil..Ben alışmisim dağın başında durmaya. Nasıl ayak uyduracağım tekrar, bilmiyorum..