BEYLER KUSURA BAKMAYIN TELEVIZYONA DALMISIM DEVAM EDIYORUM BUGUNLUK SON PARTI ATICAM. MALUM GEC OLDU YARIN OKULUM VAR

cok sukur bagirsak kendini topladi ve 4. Ameliyatina girdi. Bagirsagi iceri aldilar. Yavas yavas her sey duzeliyor diye cok seviniyorduk. Tesekkur ediyorduk Allah'a. Bu arada kardesimin nefes almasini saglayan makinenin adida trakeostami ydi galiba. O olaydan dolayi yogun bakimda kalmasi gerekiyordu bir sure daha. Tamam dedik yeterki iyilessin her sey yoluna girsin. Kardesimi yogun bakimda surekli kontrol ediyorlardi ve burgun vucudunda tumor oldugunu tespit etmisler. Butun vucudunu sarmis. Sanirim bobrek yrindeki kisten dolayi. Kalan ufak bir parca butun vucuda yayilmis. Onun icin tekrar ameliyata girdi. Ameliyati yapan doktor yanlis hatirlamiyorsam ERBUG KESKIN olmasi lazim. Melek gibi bir hocadir kendisi. Allah razi olsun ondan. Kendisi elleriyle temizlemeye calisti vucudundaki tumorleri. Bir bolgeden portakal buyuklugunda 300 gr agirliginda tumor cikmis arkadaslar. 4 aylik bebekten 300 gr tumor. Hayret ettik. Her neyse ameliyat bitti. Doktor demis %90 oraninda temizleyebildim ancak. Daha fazlasini yapamadim. Daha fazla narkoz alamazdi Ege demis. (Mis-mus lu anlatiyorum arkadaslar cunku ben hic bir ameliyatinda orda degildim. Okul oldugu icin okuldaydim.) Sadece demis tek bir seyi bekleyecegiz. O da tumorun iyi huylu olup kendi kendine kuculmesi ve yok olmasi. Annem bunun ihtimalini sormus ve milyonda bir demis doktor. Aynen o sekilde milyonda bir sansi vardi yani kardesimin. Annem demis neden biz olmayalim o hocam. Bir umut kadinin icinde her zaman vardi. Tabi bizlerinde icinde. Ve gercekten o tumor iyi huylu cikti. Kendi kendine yok oldu. Milyonda bir ihtimal gerceklesti. Cok sukur. O anlik sadece tek bir sorun kalmisti bizim icin. O da trakeostami. Doktorlar onun icin hayatinin sonuna kadar bagli kalabilir diyorlardi. Eger kurtulacak olursa makineden bu da en az 4-5 sene alir diyorlardi. Bir cokuntu daha yasamistik.