Reis çadırının üstünden atlayacaktık ama ilki gibi değildi. Bunda dikenli çalıların arasına atlayıp ayakta kalmaya çalışacaktık. Bunu başaran kişi kim olursa onun hayatı kurtulacaktı. Bu yüzden reis de ben de bu işi yapmak istiyorduk.

Tekrardan ilk yapma görevi bendeydi. Çalıların arasına atlayıp ayakta kalmaya çalışmak sanki gözüme kolay gibi gelmişti. Yanılmışım..

Yükseklik çok uzun olmadığı için korkmuyordum herhalde. Ama dikenleri hiç o an kestiremiyordum. Çalgı aletlerinin sesi susmuştu. Bu demek oluyordu ki herkes beni bekliyordu. Kendimi bir anda bıraktım.

Çıplak olan ayaklarıma birden onlarca diken girdi. Bu sefer kendimi tutamadım zaten öyle bir amacımda yoktu. Bağırdıkça bağırdım. Ağladıkça ağladım. Kendimi salmamak için zor tutuyordum kendimi. Ancak salmadım. Ayakta kalmayı başardım. Hayır hayır ben hayatta kalmayı başardım

Sıra reise geldi. Reis zaten bunları hergün yapıyormuş gibi yaptığı için hiç iplemeden atladı aşağıya ayakta da kaldı. Ancak ağlamadı. Bağırmadı. Döl israfı herif kendini iyi tutmuştu

Sıra geldi son aşamaya. Kimin yaşayıp kimin öleceğine karar verilecekti...