zamanında iki adam varmış biri sürekli namaz kılar ibadet eder fakat yalan ibadet yapar ticaret yaparken hep bir haksızlık yapar haram yer insanlara gaflet verir iftira atar çok kin tutar gıybet edermiş ALLAH Ü TEALA bu adamı cennetine uygun görmediği için günahları süresince cehennemine koymuş diğeri ise ALLAH ın varlığını bilirmiş haram yemez gıybet etmez fakat ne namaz kılar nede diğer ibadetlerini yaparmış birgün bu adam işten gelirken yere düşmüş ve elleri çamurlanmış ne yapacağını düşünürken ordan geçen bir çocuğun kafasını okşamış ve çamuru çocuğun kafasına sürmüş çocuk çok sevinmiş sürekli adama dua etmiş ve ALLAH Ü TEALA adamı cennetine koymuş .çocuk hem yetim hem öksüz bir çocukmuş adamın onu sevmesi ona aile sıcaklığını ve şevkatini yaşatmış..