Haziran ayının başıydı artık babam taburcu olmuştu ve günden güne iyiye gidiyordu. Ben ise kendi kendime ayşegüle kırgındım. Oysa kızın hiç gibinde bile değildim. Dil ve anlatım hocasından kitap almıştım ve geri vermem gerekiyordu. Dersi Ayşegül ün sınıfınaydı. Hayatla beraber sınıfın kapısını açtık kafamı uzattım bi baktım Ayşegül sınıftan bikaç arkadaşıyla masaların üstüne çıkmış tahtadan şarkı açıp dans ediyorlar. Kapı açılınca bana baktı. Göz göze geldim biribirimize bakıp gülmeye başladık. Sonra ben kapıyı kapattım. 1.5 yıldan uzun süre sonra ilk defa gözlerimin içine bakıp gülmüştü. Yine fethetmişti kalbimi. Ona karşı tamamen savunmasızdım. Sonrasında karneleri aldık ve dağıldık. Yaz tatili boyunca babamın işlerini tek başoma çekip çevirdim. Babamın ne kadar güçlü olduğunu onun işini uzun süre yapınca anladım. Beyler ne olursa olsun babanız işten eve geldiğinde asla saygıda kusur etmeyin babam makine alım satımı ve tamiriyle uğraşan bir esnaf. işi dışarıdan görüldüğü kadar kolay değil.
11. Sınıfa geçtiğimde artık boyum 1.80 olmuştu kilom ise 70 te kalmıştı iyi denilebilecek bir fiziğe sahiptim. Omuzkarım iyice genişlemişti ve göbeğim belli olmayacak kadar küçülmüştü. Sonunda saçlarıma hayatın tavsiyeleriyle iyi bir şekil de verebilmiştim fakat 11. sınıfın daha başında bir felaket yaşamıştım. Hayat okuldan ayrılmış, başka bir okula nakil aldırmıştı. Bana miras olarak ortak arkadaşımız ve kendisinin eski sevgilisi olan aliyi bırakmıştı. Zaten talih hiç yüzüme gülmedi.