Beni iteklerken aklıma bir plan geldi. Ateşin hemen yanında bir çamur birinkitisi vardı. Ayaklarımı ona basarsam hissedeceğim acı yarı yarıya azalır diye düşündüm. Adamlar beni iteklerken sanki ayağım sendelemiş gibi çamurun oraya savurdum kendimi ve güzel bir biçimde ayaklarımı batırdım.

Bunu yaptığım için biraz rahatlamıştım. Beni tekrardan ateşin oraya çektiler ve tecümanın çevirisine göre yavaş bir biçimde yürümemi istediler. Bende bir nefes alıp denileni yapmak için bir adım attım.

Ateşe korka korka adım attığımda çok fazla bir etki etmedi çamurdan dolayı ancak her adım atmam da daha da şiddetlenmeye başladı. Belli ki çamur altta sıvı hale geliyordu ve eriyordu. Hemen bitirmem lazımdır. Çaktırmadan biraz hızlandım. Bu hanzolar hızlandığımı farkedemedi.

Sonunda bitirmiştim. Tarifsiz bir acı çekiyordum. Yürürken pek hissedememişim ama bittiği ve durduğum anda acısı vurmaya başladı. Bağırmamak için kendimi zor tutuyordum.

Ben bunları düşünürken, bitirdiğim gibi o geleneksel aletlerini çalmaya ve oynamaya başladılar. Belli ki bu durumdan memnun kalmışlardı. Reis ve tercüman yanıma gelip sıradaki aşamaya geçiyoruz dediler

Beni bir adamla dövüştürceklerdi