Evin bahçesinde göz kararı 10 15 adam vardı. Hepsi takım elbise giymiş bir biçim de bana sert sert bakıyorlardı. Gözlerinden resmen alev çıkıyordu. Biri yanımıza gelerek "abinin oğluna vuran it bu mu?" dedi

işte o an herşey belirgenleşti kafamda. Belli ki mafya babasının oğluna vurmuştum. Şimdi ne tak yicektim hiç bilmiyorum. Resmen saçma sapan bir sebepten ötürü öldürülecektim. En azından öyle düşünüyordum. Artık bu işin geri dönüşü yoktu.

Evin içine girdik. Bize kapıyı resimde gördüğünüz hatun açtı. Aman tanrım o halde bile abazayım. Neyse konu dağılmasın

Evin salonuna girdiğimiz de bir tane kır saçlı bıyıklı belinde silahı belli olan yaşlıca bir adam beni görünce ayağa kalktı. "Sen misin lan o it" diyip yakama yapıştı. Artık ortada dönen durumu anladığım için ses çıkaramıyordum. Zaten yolun sonuna geldiğimin farkındaydım.

"Alın bunu içeri" dedi. Yok artık. Basit bir kavga yüzünden bu kadarı fazlaydı. Beni karanlık bir odaya soktular. Ellerimi ayaklarımı bir sandalyeye bağladılar. Gözlerimi de kapadılar. içerdeki adamlardan biri "Yolun sonu evlat" dedi

işte o anda bütün yelkenlerim düştü. Dayanamadım ve çığlıklar eşliğinde küfürler etmeye başladım. Adamlara sanki o an çok iyi pozisyondaymışım gibi laflar sokuyor üstüne bide sandalyeden kalkıp vurmaya çalışıyordum

Madem ölecektim korkak biri olarak gitmek istemiyordum

Partlar artık daha seri gelecek beyler hele şükür eve geldim. Uplamaya devam