Hocanin kaldigi koye girdim arabadan indim evinin onune geldim bi an eskideki olaylar gozumde canlandi urperdim kabus gibi bi 3 ay yasamistim neyseki hersey geride kaldi kapiyi calmaya basladim acan yok biraz bekledim namaz kiliyordur belki diye tekrar caldim 5 dk 10 dk derken kimse gelmedi aynalari aldigim eve dogru gittim hoca nerde diye sormak icin gene ayni cocuk acti kapiyi iceri davet etti beni o karanlik odaya gelmistik ayna yok pencere yok cocukla biraz muhabbet etmeye basladik gercekten cocukmuydu bilmiyorum goruyormusun dedi neyi dedim tamam gormuyosun artik ozaman dedi gecen seferki gordugum 2 kadinda ordaymis artik goremiyordum onlari buda tamamen iyilestigimin kanitiydi daha sonra cocuga donerek hoca nerde dedim bizde bilmiyoruz dedi siz gittikden sonra hic gormedik dedi sasirmistim nasil olurdu aklima atakani aramak geldi evden cikmak icin musaade istedim ve ciktim ve atakani aradim ilk basta acmadi gene bi islerle ugrasiyo heralde dedim sonunda acti ilk basta normal muhabbet ettik sonra sordum hoca nerde biliyormusun diye sustu cevap vermedi 1 2 dk sessizlik oldu ve sonra hocanin evinin onundemisin dedi evet diyerek cevap verdim evin arkasindaki ahirda hocanin evinin anahtari var onu al ve eve gir orda sana birakilan bir mektup var onu oku dedi ve kapatti aklima kotu kotu seyler geldi hemen yola koyuldum ahirdan anahtari aldim ve eve girdim kalbim nedense cok hizli atmaya basladi belkide bu evde cok fazla sey yasadigim icindi bilmiyorum elime mektub atakanin dedigi gibi masanun ustundeydi elime aldim ustunde benim ismim yaziyordu evden disari ciktim orda durmak beni rahatsiz ediyordu arabaya gittim oturdum ve mektubu acip okumaya basladim