"Neyden bahsediyorsunuz ve benim ismimi nereden biliyorsunuz aklıma yatmıyor." diye çıkıştım. Adam sinirlenmiş olacak ki ani bir frenle kenara çekti arabayı ve burnundan hızlı hızlı nefes alarak gür bir sesle "YARRAĞINDAN mexterdorgan. YARRAĞINDAN BAHSEDiYORUM.BU SABAH UYANDIĞINDA YERiNDE OLMAYAN YARRAĞINDAN BAHSEDiYORUM. Her zaman bir şeyin ekgib olduğunu hissedersin bu hayatta ama anlatamazsın ya işte o ekgibliğini hissettiğin şey yannanındır. Normal insanlar bunu bilemez ama sen biliyorsun sen seçilmiş kişisin mexterdorgan bunu kafana koy.Bu sabah yaşadıkların bir tesadüf değildi. O gazete parçası gökten mi indi sanıyorsun? Onu oraya ben koydum. EVET BEN KOYDUM."
Korku ve stresten olsa gerek kekeleyerek "peki oraya geleceğimi nereden biliyordun"
"AHH HADi AMA SEN HER ŞEYi BÖYLE SORACAK MISIN"
Dedi ve debriyaja yüklenip istifini bozmadan yoluna devam etti. 5 dakikadır tek bir kelime edilmemişti arabanın içinde. Bir sokaktan içeriye sürdü ve arabayı özensizce oraya parketti. Kapıyı açıp beni takip et dedi. . .