Sabah oldu, kolidorda oturdum o mendil ile annemin uyanmasını bekledim sabah ezanına kadar. Sabah ezanı okunurken tüylerim diken diken oluyor kaçmak istiyorum, duymak istemiyordum. Kalp atışlarım hızlandı nefesim kesilecek gibi oldu. O anda annem geldi ne işin var burda oğlum dedi.
Mendili gösterip bunu bana sen verdin dedim. Annem " ne, nasıl bunu sana ben vermedim. Delimiyim ben" dedi. Ve babamın sesiyle tartışmamıza ara verdik.
Canı çıkarcasına bağırıyordu. Yatak odasına koştuk beraber, babam kıvranırcasına elini tutuyordu baş parmağı kegibti kanlar akıyordu.

Babamı izliyordum parmağı yoktu suçluluk duygusu kapladı her yanımı. Yanıma gelen annemin kılığında bir şeydi ama kendi neden yaptı ?
Hocanın yanına gittim olanları sorduğumda başıma büyük bela aldığımı söyledi.
Annem incir ağacının altında beni doğururken istemeden bir cinnianın çocuğunu bilmeden öldürdüğünü söyledi. Nasıl diye sorduğumda, fazla derine inmemeli bu olayın hemen çözülmesi gerektiğini söyledi.