Uyandığımda saat 12 civarıydı. Rüyanın şokunu atlatmak için başında sızdığım bilgisayardan "bir kız bana emmi dedi nörüyüm " açarak günlük dozumu aldım. Ardından mutfağa gidip 2 dilim antep usulü acılı tostçu erol tostumu yapıp midemin fiziksel gereksinimlerini karşıladım. Aklımda dün gördüğüm rüya ile Ezelin doğum günü eş zamanlı olarak geldi. Tamam da bunun ülke ekonomisiyle ne alakası var dedim kendi kendime. Gugılda bulamadığım mekanın adresini öğrenmek için Ezele ulaşmalıydım. Aşırı üşengeç bedenim üst kata çıkmaya erindiği için rehberden "O" harfine gelip huur ezele bastım. Cenırıl mobayl telefonumu böyle anlarda çok seviyorum. Onunla gurur duyuyorum. Çaldı fakat açmadı. Tekrar aradım. Bu sefer kendi çalarken dinlet servisimi yapıp "tarkan - kuzu kuzu" şarkısınının nakaratını 1 buçuk kere söyledim fakat bu da işe yaramadı. El mahkumdu artık. Açtım kapıyı ve eyirmeks ayakkabılarımın topuklarına basarak Ezellerin katına çıktım. Kapıyı tık tık çalarken içimden "tıık tık atıyor kalbiim" şarkısını mırıldandım. huur ezelin ayak sesleri gelmeye başlayınca şarkıyı uzun havaya çevirdim. Kapıyı açtığında karşımda afet-i devran bir şey vardı. Kapıyı iç çamaşırlarıyla açması beni yaz aylarının güzide günlerine zütürdü. Boynumu hafif yana yatırdım ve "Naaaağber kız" dedim. Her zamanki yayvan ağzıyla "iyilikk senden naaaber?? Geliyorsun dimi bugün??" dedi. "Ben de onun için geldim ama bilim her şeyi açıklamaz." dedim. "Sen bilime laf mı ediyosunn" diyerek boş muhabbetin devamlılığını sürdürdü. Ben de "Sen sevgilinin çayına arsenik atsan ve sevgilin ölse... Hakim sana sorsa 'sevgilinin çayına neden arsenik attın?' diye. Sen de desen ki "vücudumda bulunan enerji sayesinde elektronlarım harekete geçti ve nöronlarımın karar mekanizması çalıştı. Bunun sonucunda beynim kas hücrelerime emir verdi, kas hücrelerim iskeletimi harekete geçirerek kolumu kaldırdı ve arseniği çaya bıraktı." "Bilimin yaptığı tam olarak budur ama hakimin istediği cevap bu değildir." diyerek susturdum.