Çok samimi bir kadındı gerçekten, beni süzmeye fırsatı olmamıştı belli ki, utana sıkıla bakıyordu benim utanmam gereken yerde, sonra ilk önce bir yemek yiyebilir miyiz seni bekletmeyip görmek için alel acele çıktım biraz açım, tabii sana da uyarsa demişti, elbette dedim. Çok şaşkındım çünkü çok nazikti ben bir kiralık bedendim sadece onun emrinde, ama o bana öyle davranmıyor sanki o benim emrimdeymiş gibi davranıyordu, ardından öneri istedi, öneride bulundum gittik yemeğimizi yemeye başladık ağır ağır, sohbet ediyorduk şaşırtıcı bir durumdu ama açıkçası gerçekten memnun ve huzurluydum.

Bana ne yaptığımı, bu işlere ne zaman girdiğimi ve, bundan önce ne yaptığım hakkında bu tarz sorular sordu. Hepsini cevapladım, yeni olduğumu dile getirdim, gülümsedi bembeyaz dişleriyle ve ekledi; Ben bunca zaman utanç duydum hiç evlilik yapmadım ve kendimi yalnız hissediyorum, açıkçası senden de utanıyorum dedi. Gülümseyerek bunun benim işim olduğunu ve rahat olması gerektiğini aksi takdirde benim de gerilebileceğimi söyledim. Rahatlamıştı yemeğimizi yedik ve kalktık, biraz yolculuk sonrası artık onun evinin kapısına gelmiştik, ağır ağır merdivenleri çıkıyorduk, keşke çıkmasaydık..