Ali Cem ekranlara bakarak “ sabah gün ışımadan hepsi beraber Esenboğa’daki uçağın yanına gittiler…..geriye kalan 10 tane nükleer başlığı da beraberlerinde zütürdüler” dedi…..” ne yapmaya çalıştıkları konusunda hiçbir fikrim yok…..”
“Nasıl yani” dedi Oğuz……”ne demek bu şimdi….başlıklar onlarla beraber ve onlarda uçağın yanına mı gittiler..”
“Evet“ dedi Ali Cem….” Aynen bahsettiğiniz gibi”
“Tamam gidelim yanlarına” dedim bende….”nereye gideceğimizi biliyoruz en azından…”
“ne yapacağız ki yanlarına gidip…..ne işiniz var burada bizden habersiz mi diyeceğiz…belki bizi aşan bir durumdur….bilemiyorum” Akrep yere bakarak konuşuyordu….
“Tamam bekleyelim o zaman…..gelmelerini bekleyelim….mutlaka verecekleri bir cevap vardır….” Oğuz ortamdaki herkese bakmıştı….,
Bekledik…..
Hiç bu kadar içim içime sığmayarak beklememiştim kimseyi…
3. saatin sonunda binanın önüne konvoy yaklaştı ve içlerinden ihtiyarlar indiler….
Hepsinin suratları asık ve bir birleriyle dahi konuşmuyorlardı….
“Neredeydin” dedi Taner Burak’a bakarak….
”CEVAP VERSENE BE ADAM….NEREDEYDiNiZ…..NE B.K YEMEYE GiTTiNiZ…..BAŞLIKLAR NEREDE….”
Burak yoluna devam ediyor….Taner her defasında önüne geçerek aynı soruyu soruyordu….
NEREDEYDiN ?