Herkesi vurduğumdan emin olduktan sonra maskemi çıkardım hemen cansuya koştum kucağıma aldım ve rastgele bir arabaya girdim iyi olduğundan emin olduktan sonra uyandırmak için uğraştım hatta eldivenleri çıkarıp hafif tokatlar bile attım en sonunda uyandı uyandığı gibi öpmeye başladım onu çok özlemiştim oda gülümsüyordu ama bitkin gibiydi çok acıkmış ve susamıştı hemen yanımda getirdiğim suyu ve bisküvileri ona verdim hepsini yedi hatta zorla banada bir kaç tane yedirdi birazda su içirdi
hadi gitmeliyiz dedim maskeyi ve eldivenleri geri taktık silahı elime göre ayarladım araçtan çıktım ancak çıktğık çıktığımız gibi mermi yağmuruna tutulduk cansuyu eydim bana deyen mermi farketmiyordu o yüzden direk silahı doğrultup ateş ettim ancak 3 el atıştan sonra merminin bittiğini farkettim ilerlememiz gerekiyordu mermi gözünden mermileri çıkarıp bu silaha takamazdım hemen tabancayı çektim pelerinle cansunun önünü kapattım ve ateş ederek ilerledik benim yediğim mermiler etki etmiyordu aynı noktadan
200 mermi yemem imkansız gibi birşeydi ama cansuya pelerinin kapatmadığı bir yerden ateş ederlerse vurulabilirdi ama ben daha çok karşıdakileri vurmaktansa cansunun önünü kapatmaya çalışıyordum helikoptere ulaştık ama helikopterde iyi gözükmüyordu en azından zor da olsa helikopteri kaldırdım ve ilerledim ama helikopterin durumu çok kötüydü benzin deposu vurulmuş en azından bizi kocaeli kar tepeye kadar getirdi hemen cengiz topel hava limanına ilerledim etrafta insan görmüyordum herzamanki gibi cesetler vardı buranın havalimanında
daha az asker vardı öldürmek çok zor olmadı kuledeki telsiz benzeri şeyi çalıştırmaya çalıştım ankaradan yardım istedim 20 dakikaya birkaç helikopterin orda olucağını söylediler kuleyi kendime merkez edindim ve gelen askerleri vurmaya devam ettim askerleri sadece kafalarından vurmaya çalışıyordum
çünkü çok az mermim kalmıştı helikopterler kalana kadar dayanmalıydım helikopterler gelmişti ekipler içinden inmiş ateş ediyorlardı ama helikopterler yanına gidene kadar cansu kesin vurulurdu pelerinimi önlük gibi önüme çevirdim canusuyu kucağıma aldım silahı sırtıma döndürdüm
ve helikopterlere koşmaya başladım cansunun her yeri kapalıydı benimde öyle ancak helikopterlere gidene kadar mermi yağmuru dinmemişti helikopterlere yaklaşırken artık mermilerin
vücuduma deydiğini hissediyordum en sonunda cansuyu helikoptere bindirdim kendimde bizi kurtarmaya gelen ekibe yardım ettim hemen helikopterleri kaldırdık çünkü düşman askeri sayısı artmaya başlamıştı artık başa çıkamayacaktık ama ben helikopterin kapısından ateş etmeye devam ediyordum en sonunda mermim bitti ve bende kendimi helikopterin zemininne cansununyanına attım.