O işi halledince askerle konuşmaya gittim cansunun yerini öğrendim istanbul Atatürk Havalimanındaki bize ait bir gizli üsteymiş herşeyi hazırlıyordum askerler mühendisler ve diğer herkes beni seviyor, saygı duyuyor söylediklerimi yapıyorlardı
her şey hazırdı ne mi için bunu herkes yarın görücekti alarmım çaldı saat 6 benim uyanık olmasını istediklerim ve nöbet tutan askerler dışında herkes uyuyordu hemen terzinin ve mühendislerin yanına gittim. istediğim şeyler hazırdı
bor ve nanoteknolojiyle desteklenmiş 200 mermiye kadar mermi geçirmez ve yanmaz siyah renk bir kıyafet siyah yine aynı özelliklere sahip deriyle de karıştırılıp yapılmış parlak bir bot al bayrağım renginde bir maske içinde her ihtimale karşı 3 saat yeticek oksijen desteği var
ve son olarak al bayrağımdan oluşan mermi geçirmez yanmaz bir pelerin içinde 200 mermi taşıyabilen ama gayet hafif olan bir silahıda unutmadım kıyafetin yerlerine bıçakları belime tabancayı elime silahımı ve sırtıma çantamı alıp üsten ayrıldım beni bekliyen jete yöneldim
bunda mühendisler bir kaç asker ve o bordo bereli abi dışında kimsenin haberi yoktu jeti güvenilir bir pilot sürücekti ben süremezdim çünkü 4 saatlik eğitimime güvenmiyordum beni istanbula gelince fırlatıcaktı bütün kıyafetlerimi tesisin dışında giydim içerde giyseydim dikkat çekerdi sadece maskemi çantamın içine koydum ve jete bindim yaklaşık 7 dakikada istanbulun üstüne gelmiştik
uçağı biraz daha yukarı çıkardı ve fırlattı o kadar yüksekteydimki paraşütünde açılmasıyla ancak 15 dakikada bir binanın çatısına inebildim