“ aaa tanışmadınız değil mi “ dedi adam….” Bu benim eşim onu yeni öldürdüm….adı…..adını tam olarak hatırlamıyorum…aslında kaçıncı karım olduğunu bile hatırlamıyorum…..sadece karım olduğunu biliyorum o kadar….ne kadar garip dimi….sizler onları öldürmeye çalışırken ben onlar sayesinde yaşıyorum….insanlar gibi dertleri yok…ne dersem onu yapıyorlar….kalk diyorum kalkıyorlar….yat diyorum yatıyorlar…insanlar gibi NEDEN sorusunu sormuyorlar…zaten bu soru sayesinde bu hale gelmedik mi….siz insanlar böylesiniz işte….herşeyi b.k ediyorsunuz…sonrasında ise yarattığınız bu b.ktan nasıl kurtabiliriz diye düşünüyorsunuz…..ama sizin zamanınız sona erdi sayılır…dünyada çok az insan kaldı…daha baskın olan tür biziz….ve sizlerde kaybedeksiniz…bence son anlarınızda güzel bir yemek yiyin…en azından aç gitmeyin…”
“Sende bir insandın…..” dedi Ahmet…
Adamın yemek diye yediği şey çiğ etten başka bir şey değildi…
Yeni kesildiği belli olan ve halen sinir titremelerine sahip çiğ bir et parçası yiyordu adam…