Beyler hikayeme cocukluktan giris yapacagim.
Babam ve annem ben daha cok kucukken net hatirlamiyorum 6 7 yasinda falanimdir boşandilar.
Babam calismiyordu annem de ankaraya kocaya kacti diye biliyorum.(!)

Devlet beni ablami ve iki erkek kardesimi yurda verdi. Babam daha kendine bakamiyordu.

Iki erkek kardesim uslu cocuklardi yurtta kalir okullarina giderlerdi ilerleyen yillarda. Ablami bilmiyorum. Onun yurdu farkliydi.
Birbirimizden haber alamiyorduk pek.

Beyler ben ilerleyen yillarda okulu sevmedim yurtta surekli olay cikartan cocuktum.

Surekli okuldan kacar yurda gitmezdim. Ama daha cocuk oldugum icin polisler bir sekilde bulur yurda teslim ederdi.

Asil yurttan kacma donemim 13 14 yasinda sokakta kalan daha sonra caldiklari parayla gecinen bazi abileri tanimamla basladi.

13 14 yasinda bi gece yine yurttan kacmisim bi bankta uyuyakalacakken bi abi geldi.

-Kalk lan ne yatiyosun diye uyandirdi.
+Abi ben
- Evden mi kactin lan sen diye lafimi kesti

Beyler cocuk halimle korktum ama basima ne gelebilirdi basimda ne ana vardi ne baba.
2 saat konustuk anlattim. Abi sordu ben soyledim. Ayni kaderi paylastigim bi abi cikti adi hikmet.
Bu adami unutmayin beyler. Tek diyecegim bu.

Daha sonra hadi kalk gidiyoruz dedi

Nereye hikmet abi dedim.

Devam edecegim