Öncelikle selam beyler. Birazdan okuyacaklarinizda saykoluk yok, ayar yok. Düz yazı yazacağım.

Belki biliyorsunuzdur, insan öldükten sonra beyne giden sinirler içlerindeki besin değerleriyle ortalama tdk daha canlı kalabilir.Iyi hoş ama ya şuan o son 5'da isek?
Ya suan izlediğin dizi, okudun kitap ya da onun o mis kokusu hayatındaki son şey ise?

Biliyorum.Şuanda daldaşak kanepede yatıyorsun ve bunu okuyorsun.Ama bir şey itiraf edeceğim.Sen aslında öldün...

Yani cidden ölmedin. Bedensel olarak yaşamdasın. Peki ama ruhun?Ona son zamanda hiç dikkat ettin mi?Mesela hatırlıyor musun çocukluk hayalini şuanda?Ya da en son severek bindiğin lunaparktaki oyuncağı? Peki ya babana züt zoruyla aldırdığın mis kokulu pamuk şekerin tadını? Hatırlamadın dimi?(!)

Beyler;ruh bedenle bir kez buluşur. Hayatın kıymetini bilmeli, doya doya yaşamalıyız.

-Aşk acısı mı çekiyorsun? +gibtir et.
-Moralin mi bozuk? +gibtir et

Umarım anlatamadığım ama vermek istediğim mesajı almışsınızdır.

Başlığımı Ölü Ozanlar Derneği kitabından bir replikle bitireceğim; " CARPE DI EM! " yani Anı yaşa!

Saygılarımla, TurtleHavingLove