Sabah oldu hazırlandım çıktım. Parkın önündeki durakta beklemeye başladım. Aslında pek uzak değildi ama sabah sabah yol yürümek istemiyordum. Arkamdan birisi günaydın dedi döndüm baktım , evet o kız.

Nasıl mutlu olduğumu anlatamam. Günaydın dedim.
Çark caddesine alışverişe gideceğini söyledi. Yoluma ters olmasına rağmen bende oraya gidiyorum dedim bindik yola çıktık. Biraz gezip dolaştık hatta yemek bile yedik. Artık birbirimize yaklaştığımızı söyleyebilirim.

Normalde egolu birisi değilim ama o da bana karşı boş değildi hissediyordum. O eve döndü ben de hastaneye çabucak gittim.

Sabah erken çıktığım için işe geç kalmamıştım. işteyken bile dikkatsizdim sürekli onu düşünüyordum.