Turnuvaya az kalmış ben takımı çalıştırıyordum. Herkese eşit davranmaya çalışıyordum çünkü turnuva da şampiyon olmamız benim hedefimdi. Milli Takıma girmenin kapılarını açacaktı bana.

Antrenmanlar devam ediyor günler geceleri kovalıyor ve en sonunda turnuva haftasına gelmiştik. Ben takım kaptanı olarak gerekli konuşmayı yapmıştım. Turnuvaya gittik , sıralama listesini aldık ilk sıraya beni yazdı amaç hep aynıydı. Beni öne sürüp ben kazanınca karşı takımın motivasyonu düşüyordu. Çünkü ben gerçekten kaliteli bir sporcuydum. (Övünmek gibi olmasın beyler hepiniz kardeşimsiniz benim ama milli takıma çağırıldım.. devam ediyorum)

Ve çıktım ilk maça çıkarken hoca bana normalde demez ama ez biraz dedi motivasyonları düşsün alalım dedi tamam hocam dedim. Ve çıktım her ne kadar tecrübeli olsamda her turnuvanın ilk maçında aynı heyecanla oynuyordum velhasıl maç 21-8 benim üstünlüğümle bitmişti. Kendimce kötü karşı takımca çok güçlü bir sporcu ilan edilmiştim. Bu beni hocamı ve takımımı sevindirmiş ama ben kendimi yenmeme rağmen beğenmemiştim.

Sıra da diğer arkadaşların maçı vardı. Onların maçında destek olurken bir anda başka bir takımın sporcusuyla göz göze geldim. Tip tip bakıyordu tipini gibtiğim bende baktım girecektim bine. Sonra bir anda Aslı fark etti ve gözlerimin içine bakmaya başladı. Nereye bakıyorsun sen dedi. Dedim dik dik bakıyor. Bakma sen bana bak dedi. Sonra tekrar indim aşağı maçı seyrederken içecek almak için tribüne çıktım Aslı beni görünce bir anda korktu. Ama güldü , sonra bende binlik olsun diye saklanıp saklanıp çıkıyordum her seferinde de korkup sonra gülüyordu.

Benden sonraki 2 arkadaşım maçı kaybetmişti. Durum 1-2ydi şuan geriye 2 tane çiftler maçı kalmıştı. Benim olacağım takımın alacağı belliydi ama diğer 2 arkadaşımın alması gerekiyordu. Çünkü o sene favori bizdik...