oğuz atay

Merhum Oğuz Atay.

13 Aralık 2016.

Bugün bu güzel insanı otuz dokuzuncu ölüm yıldönümünde rahmet, sevgi, saygı ve özlem ile anıyoruz.

Hayatımıza Tutunamayanlar adlı kitabı ile girmiş olan Atay'ın; Tehlikeli Oyunlar, Korkuyu Beklerken, Bir Bilim Addıbının Romanı, Eylembilim ve Oyunlarla Yaşayanlar adlı eserleri Türk Edebiyatında önemli yer bulmuştur.

Yurt dışında tedavi olduğu sürede yazmış olduğu günlüğü de ölümünden sonra "Günlük" ismi ile bastırılıp satışa sunulmuştur.

Tutunamayanlar'da Turgut Özben, Selim Işık ve Olric karakterleri ile karşımıza çıkan Atay,
Diğer bir başyapıtı olan Tehlikeli Oyunlar'da Hikmet Benol ve Emekli Albay Hüsamettin Tambay olarak karşımıza çıkmıştır.

Ne acıdır ki, bu güzel insan hayatı boyunca hep yalnızlıktan yakınmıştır.

Bu durumu günlüğünde bu cümleyle dile getirmiştir: "Kimse dinlemiyorsa beni
-ya da istediğim gibi dinlemiyorsa- günlük tutmaktan başka çare kalmıyor. Canım insanlar! Sonunda bana bunuda yaptınız."

Velhasıl, yaşadığı dönemde kıymeti bilinmeyen bu güzel insanı bugün özlem ve rahmetle anıyoruz. Nice Oğuz Atay'lar yetiştirmek dileğiyle! Atay'ı okuyun, okutun, anlayın, anlatın!

Sözlerime son verirken bugünün anısına Oğuz Atay'ın kitaplarından birkaç alıntı paylaşmak istiyorum.

"Ne gördün bütün kapıların birer birer kapandığı bu dünyada? Hangi kusurunu düzeltmene fırsat verdiler? Son durağa gelmeden yolculuğun bitmek üzere olduğunu haber verdiler mi sana? Birdenbire: "Buraya kadar!", dediler. Oysa, bilseydin nasıl dikkatle bakardın istasyonlara; pencereden görünen hiçbir ağacı, hiçbir gökyüzü parçasını kaçırmazdın. Bütün sularda gölgeni seyrederdin. Üstelik, daha önce haber vermiştik derler. Her şeyin bir sonu olduğunu genel olarak belirtmiştik. Yaşarken eskidiğini ve eskittiğini söylemiştik. "

"Bir silgi gibi tükendim ben;
Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım.
Mürekkeple yazmışlar oysa...
Ben kurşunkalem silgisiydim: Azaldığımla kaldım."