Yeşiline yeşerdiğim, kırmızısına yandığım. Dili zehir, gönlü saray. Nasıl ektin umutları, nasıl biçmessin aşkı hasadı bahçemden. Şimdi kimseye yetmez gece, şafağında uykusuzluğumun kim devralır nöbeti o tanıdık acılardan. Heybeme bıraktığın kelimelerden meylim şiire. Bu bela hediye şimdime, şiirime.