idris, "Haa, bu arada hayırlı olsun, Bilgisayar dershanesi satın almışsın!" deyince, çok şaşırdım ve "Yok öyle birşey, nerden duydun?" diye sordum. idris, "Bizim ortanca kızın kocası Tapuda çalışıyor, dün akşam bizdelerdi, o söyledi!" deyince, ben kıvırmak zorunda kaldım, "Tapunun benim adıma yapıldığı doğru, ama sadece formaliteden. Orayı asıl satın alan kişi bir öğretmen hanım, bazı özel sebeplerden dolayı bilinmesini istemiyor!" dedim. idris bu cevabımı yedi mi, yemedi mi bilmiyorum, ama benim bu meseleye bir kılıf uydurmam gerekiyordu. Değilse bu haber züt kadarcık köyde çok çabuk yayılacak ve başta ailem olmak üzere, birçok kişiye karşı beni zor durumda bırakacaktı. O anda da aradığım kılıfı bulmuştum sanki, "Ben orda sadece Part-time Bilgisayar dersi vereceğim!" dedim. Bu söylediğim şey aslında benim de kafama yatmıştı. Vereceğim dersten gelecek paraya ihtiyacım olmasa da, bunu gerçekten yapmalıydım. Ama bunu önce Meltem hanımla bir konuşmam gerekiyordu...

idris, "Şey mi peki, çok pahalı mı kurs ücretleri? Hani diyorum, bizim Hüsniye evde oturacağına gidip Bilgisayar öğrense, bunun bir iş bulmasına faydası olur mu? Bize yük olacağına, gitsin bir iş bulup çalışsın!" dedi. "Tabii ki faydası olur! Ama kursu bitirince direkt iş bulacağı anldıbına gelmez bu! Yine de Hüsniye'nin öyle bir niyeti varsa, ben Meltem hanımla konuşur, kurs ücretinde elimden gelen indirimi yaptırırım! Hatta istersen Yeter için de konuşayım?" dedim. Çünkü kafamdaki gibilecek hatunlar listesine Yeter'i de eklemiştim. Ama idris, "Yok, Yeter'i boş ver! Zaten Hüsniye'nin kurs masrafı yeterince belimizi bükecek!" deyince, bu iş zora girdi.