Biz babamla gülüşürken annemle aylin girdi salona onlarda gülüyordu çünkü uzun zaman sonra babamla aramız iyiye gidiyordu artık evdeki kavga ortamı bir sandığa gizlenip tarihin tozlu raflarında yerini almaya başlıyordu aylinin elinden tutup odama zütürdüm yatağıma yatıp sen kokuyor diye yastığımı koklayıp sarılıyordu nasıl sevilmez dedim senin gibi bir melek neşet Ertaş gibi aradım seni uzun zamandır tatlı dillim güler yüzlüm ey ceylan gözlüm göynüm hep seni arıyor neredesin sen ufak bir mırıldanmadan sonra yanına uzandım gözlerini gözlerime dikip seni çok seviyorum dedi aynı şekilde bende karşılık verdim ama dudaklarımız birbirine kenetlenmedi beyler okuduğum hikayelerde ki gibi başını göğsüme koyup öylece tavana baktık sonra da içeri bizimkilerin yanına geçtik