Abim bu illete karşı verdiğimiz savaştan hiç vazgeçmiyordu. Mahallemizden bi kardeşimiz eroyin yüzünden ölünce bizi bir cumartesi akşamı okulun bahçesine topladı. işi olmayan tüm gençlere bu toplantıya katılma zorunluluğu koydu. Cenaze namazında haberi verdi bu akşam toplantı var diye. Eve geçtik yemek yedik ben akşamı iple çekiyodum abimin "çıkalım hadi koçum" demesini bekliyodum. Ve nihayet o kelimeler ağzından çıktı "Merdom hadi koçum çıkalım çok bekletmeyelim kardeşlerimizi."

Kapıdan çıktık annem her zaman ki gibi bizi tembihliyordu. "Oğlum ona buna sataşmayın kimseyle kavga etmeyin şikayet istemiyorum kimseden" dedi.

Anacığım... Çok saf bir insandı hayatı boyunca hep bizim iyiliğimiz için saçını süpürge etti. Çoğu ana gibi onun da hakkı ödenmez.

Toplantı yerine varmıştık. Çok kalabalıktı. Abim elime para sıkıştırdı. 100 milyondu. "Git bunla çekirdek kola al gel hepsiyle" dedi. Büyük ihtimal çalışarak kazandığı haftalığını vermişti.

Okulun bahçesine girdik. Klagib selamlaşmalar falan fistan sonunda abim söze "Canım kardeşlerim" diye girdi...