Hey, siz parazitlere en son bir ev ödevi vermiştim. Acaba hanginiz duyarlı bir vatandaş olarak bunu gerçekleştirmeye çalıştınız gerçekten merak ettim de.
Eğer sadece yazdıklarımı okuyup geçiyorsanız bıle bunu bir nebze değiştirmek adına yorum yaparmısınız ? merak ediyorum kaç zavallıya ilham oluyor bu sürantre olmuş fikir furyası ?
ama eğer beni dinleyen ve anlayan kişiler varsa aranızda demek istediğimi az çok anayabiliyorlarsa, amacımdan da haberdardır. Şayet zamanımı boşa harcayan her şeye garezim var ve şuan burada bunu yazmakta en büyük vakit kaybım oldugunu düşünmek istemiyorum. Ama inanıyorum buradaki kelimelerimden birisi sizin gözlerinizden içeri girecek retinanızın bunu hafızanıza sürükleyip orada bir el bombası pimi gibi yerleşip kalacak. Sonra işler çığrından çıkmaya başladığında abuk subuk sıkıntılara boğulduğunuz da yapmanız gereken şeyi fısıldayan yegane bombanız olacaktır.
Hayat zor ve çelimsiz bedeninizi yıpratıyor. Zordaysanız size diğer yazılarımdaki gibi bir umut bağlayıcı şukela sözler sarf etmeyecem çünkü onlar bu yazıyı okumak için ki güven alt yapınızı sağlamaktı. şimdi gerçekten ama gerçekten işin özüne inelim ve sorunlarla, daha büyük sorunlarla baş etmeyi konuşalım. Daha büyük sorunlardan kastım ise sorunsuzluk. hayatta korktugum şey beladan daha kötüsü belasızlık. eğer şuan serçe parmağınızı koltuğa yada sehpaya çarptıysanız başınızdaki bu sıkıntı gitmeden emin olun başka bir sıkıntınız olmayacaktır hayat bu şekilde sınıyor insanı.
teker teker sindire sindire. ve daha büyüğü geliyor başınıza... oww oda ne bundan daha büyüğü ne olabilir felan diyorsanız canınız cehenneme
* tam aradığım tipsiniz. işin özü ulaşın bana dostlarım. sizinle yeni bir gelecek yaratalım ?
endonezyalı sevgilime aldığım hediye capsli