Herkes ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.Üst rütbeli bir asker;
-Biraz sonra kumsala ineceğiz. Orada dünyanın kısacası insanoğlunun en büyük savaşı olucak. Sakın ha sakın ölmeyin!!
Kanımız donmuş bir şekilde helikopterle gidiyorduk.Biz bir halata bağlı ayakta bekliyorduk. Birden helikopterin altı açıldı.
-Atlamaya hazır olun askerlerr!!
10'dan geri sayım başlamıştı.On,dokuz, sekiz,yedi.. bommm..
Helikoptere birşey isabet etmişti. Yere çakılmak üzereydik. Herkes halatını kesti ve kumsala atladı. Kumsalda indiğim anda kanım donmuştu.Şok olmuştum, hareket edemeyeceğim dereceye geldim. Karşımızda uzaylılar vardı.Bu uzaylılar ahtapot'a benziyorlardı. Efsanevi hızlı hareket eden canlılardı.Bir askerin kafasını 1 saniye olmadan koparttığını gördüm.Bu teknolojik sandığımız elbiseler onların yanında sıfır kalıyordu. Onlara karşi savaşamazdim kendimi hemen bir yere attım, saklanmaya çalışyordum. Birden devasa bir uzaylı gördüm.Bu uzaylı hiçbir uzaylıya benzemiyordu. Devasa bir şeydi ama ağır hareket ediyordu. Beni gördü, birden yanıma yaklaşmaya başladı. Sağıma baktığımda kafası kopmuş elleri olmayan bir ceset görüyordum. Cesedin yanındada öteki bombalardan farklı bir bomba vardı. Hemen onu aldım. Uzaylı birden koluyla beni kuma yapıştırdı.Bir kolumu kaybettim.Ölüceğimi anlamıştım.Tek kolumla bombanın pimini çektim. Birden kendimi evimde buldum.Bu gördüklerim bir rüyamıydı?
Birden telefonum çaldı arayan üstlerimdi. Sahile gelmemi söylediler.Şaşkınlıkdan korkudan ölüyordum. Aynı şeyi bir defamı tekrar ediyordum.