iyi misin dedi bu gözlerin sahibi olan Zeynep. Kendimi geri çekip senin için bi önemi yok dedim. Hemen kalkıp kapıya doğru gittim, arkamdan geldi gülerek. Kapıyı zorladım baktım kilitlemiş. Zeynep ver anahtarları dedim. Kahkaha atarak mutfağa doğru yöneldi. Camı açtı ve anahtarları olabildiğince uzağa fırlatıp bana döndü, böyle olacağını biliyordum hakan beni affetmeyeceksin ama en azından dinlemelisin dedi. O kadar yılın hatrına hakediyorum bunu diye de ekledi.

Olduğum yerde dinliyorum dedim. Salona geç geliyorum dedi, 5 dakika sonra benim kupamla, en sevdiğim kupamla sade kahvemi getirdi. Anlat zeynep anlat beni çileden çıkarma atarım kendimi burdan inada bindirme işi dedim. Sakin ol anlatıcam herşeyi ama nereden başlayacağımı bilmiyorum dedi. Bi yerden başla artık dedim.

Sen gittikten sonra hepimiz çok kötü olduk, özellikle de ben zaman geçtikçe yediremedim kendime yaptığımı. Alkol kesmiyordu beni artık, aradım birgün kafam güzelken leventi çok kötüyüm hakana ihtiyacım var diye ağladım telefonda bağıra çağıra. Sonra levent geldi dedi, benim buna inanmamı beklemiyorsun demi dedim dalga geçer bir şekilde.